تحلیل و سنجش سطح برخورداری مناطق روستایی از خدمات کشاورزی و تعیین دهستان مرکزی برای خدمات رسانی کشاورزی در شهرستان ایذه

بخش کشاورزی به دلیل توانمندی در ایجاد ارزش افزوده و اشتغال ­زایی از یک سو­­­و­­ تأمین امنیت غذایی و حیات اقتصادی اجتماعی کشور از سوی دیگر، از اهمیت بسیار بالایی در رشد و شکوفایی اقتصاد ملی برخوردار است. از این روتأسیس نظام خدماتی مؤثر برای کشاورزان در توسعه یافتگی جوامع روستایی نقشی بسزای خواهد داشت. هدف پژوهش حاضر سنجش سطح برخورداری دهستان ­های شهرستان ایذه از خدمات کشاورزی بر اساس 25 شاخص کشاورزی و تعیین دهستان مرکزی  بر اساس تعداد خدمات کشاورزی موجود در آن­ها می­ باشد. روش تحقیق در پژوهش حاضر توصیفی- تحلیلی بوده و آمار و اطلاعات از نتایج سرشماری نفوس و مسکن 1385 و همچنین از گزارشات مراکز ترویج خدمات کشاورزی دهستان­ هاگردآوری و تنظیم گردید. تحلیل دادها و ترسیم نقشه­ ها با استفاده از نرم ­افزارهایspss وarc gis انجام گرفت و در همین راستا از فنون برنامه­ ریزی شاخص مرکزیت و شاخص ناموزون موریس استفاده شد. نتایج پژوهش با استفاده از هر دو روش نشان می ­دهد که در بین دهستان­ های مختلف شهرستان  به لحاظ برخورداری از شاخص­ های کشاورزی، اختلاف بسیار بالایی وجود دارد به گونه­ ای که اختلاف بین برخوردارترین دهستان (دهستان حومه شرقی) نسبت به محروم­ترین دهستان (دهستان سوسن شرقی)تقریباً پنج برابر بوده است. در پایان نیز با مشخص شدن تفاوت و اختلاف در سطوح برخورداری این دهستان­ ها، پیشنهاداتی برای برنامه­ ریزان و متولیان توسعه روستایی برای از بین بردن این نوع نابرابری­ ها توصیه شده است.